Om 9 h stonden Ronny & Rudy (artiestennamen?) mij op te wachten voor het guesthouse.
Wat een luxe, een chauffeur en een gids voor mij alleen
want blijkbaar was ik de enige voor de trip naar Sukamade, zo’n 100km verder
naar het zuiden.
1e stop was meteen een apotheker om pilletjes
te halen voor mijn maag.
De weg naar Sukamade kan alleen met een 4X4 bereden worden.
In het 1e gedeelte van de rit vooral door
landbouw gebied.
Rijst-banaan- cacao-citrus-kokos-chili-rubber, noem het
maar op.
Telkens met de nodige stops en deskundige uitleg van
Ronny (of was het Rudy).
2e gedeelte van de ruim 4h durende rit kwamen we terecht in de jungle, nu werd het pas duidelijk waarom de jeep nodig was.
Voor het eerst tijdens mijn reis zag ik de Java zee en hoe!
De wandeling langs de kustlijn was hemels, geen levende
ziel te bekennen.
Wat een paradijs, wat een rust straalde het daar uit.
Op het strand wat verder vissersboter die vroeg in de morgen uitvaren.
Toevallig waren we getuige van een hindoeïstisch gebruik
om de goden een goede vaart en visvangst te vragen, samen met wat offers van
eten en bloemen.
Ik hield wat afstand uit respect.
Ik vroeg aan Rudy (of was het Ronny) of ik er een uurtje alleen mocht spenderen en wat verder mocht wandelen.
“No problem, enjoy mister”.
Wat verder op de tocht was het tijd voor een wat steviger wandeling van een uurtje of 2.
Samen met Ronny (of was het Rudy … ) wandelden we samen
de bergflank af richting dorp en guesthouse.
Onderweg zagen we wat apen en een paar Toekans en een
prachtig natuur.
Na wat noedelsoep (op aanvraag), het was ondertussen en
paar uur donker, reden we met de jeep een uurtje verder naar Sukamade beach.
Sukamade beach is enig in Java en een beschermd Nationaal
Park en er gelden strikte voorschriften.
“nature goes her own way”, de kans bestaat dat we niets
te zien krijgen.
“Vanaf nu geen licht, zaklantaarns en flitslicht ten
stelligste verboden” !!!
Het voelde super spannend aan, donker, het strand en het
geluid van een woelige zee.
Nu was het afwachten en hopen …
Na een uurtje op mijn KLM dekentje romantisch alleen turend naar de prachtige sterrenhemel was het zover …
“Lady’s
and gentlemen, silence, follow me”.
200 meter verder op het strand lag er een reuze exemplaar
die zich gedeeltelijk ingedolven had, klaar om haar eitjes te leggen.
De groene reuze schildpad komt ’s nachts vanuit de zee het strand op om haar eitjes te leggen in een kuil die ze zelf graaft.
Daar legt ze haar eitjes (tot 150!) in en dan doet ze de
put dicht en kruipt dan terug naar zee.
Ongeveer 50 dagen later komen er mini schildpadjes uit de eieren, die golfballen lijken.
Ongeveer 50 dagen later komen er mini schildpadjes uit de eieren, die golfballen lijken.
Omdat er een minimum aan diertjes overleven, 98% van de eieren komt na 50 dagen uit maar door roofdieren en andere overleeft slechts 2%, daarom helpen ze in Sukamade NP de natuur een handje.
Ze nemen meteen de eieren weg om dan als de kleine
schildpadjes uitkomen ze daar nog een tijdje houden en pas uit te zetten in de zee
als ze wat groter en sterker zijn.
Het exemplaar dat wij zagen was blijkbaar een maand record, precies 180! eieren, meteen werd ze ook opgemeten.
Het beest was gigantisch, 1m58cm.
We lieten verder de schildpad haar ding doen en daarna
volgden we ze terug tot dat ze terug in de golven verdween.
Gewoon schitterend, een fantastische ervaring!
26/08
Na een uurtje of 5 slapen reden we terug naar Sukamade
beach om daar bij zonsopkomst een 5- tal kleine schildpadjes terug de natuur in
te zetten.
Het is prijzig om dit te doen maar je helpt er het
centrum mee om hun fantastisch werk verder te zetten
Ikzelf wenste 3 diertjes veel geluk in hun gevaarlijke reis, want de meesten overleven niet, de andere 2 liet ik uitzetten door Ronny en Rudy, die dit erg apprecieerden.
Vreemd, die diertjes weten meteen welke kant ze op moeten,
zo snel mogelijk de zee in.
Toch een beetje ontroerend om dit te mogen meemaken.
Op de terugweg naar het guesthouse bezochten we nog een rubber- cacao- en koffie fabriekje.
Om dan na het ontbijt terug de 4 uur durende rit naar
Kalibaru te ondernemen.
In Kalibaru was er geen plaats meer in het guesthouse
waar ik eerder verbleef, ik was dus genoodzaakt een slaapplaats wat verder op
te zoeken.
Eventjes het vermelden waard, het mailadres van weldegelijk
de gids: Ronny: ronnykalibaru@gmail.com
Super leuke vent!
Morgen terug een drukke dag.
Met het openbaar vervoer naar Banyuwangi om daar dan
ergens slaapplaats te vinden om dan ’s nachts de Kawah Ijen vulkaan te
beklimmen, dit keer een serieuze nachtwandeling.
