Maar ik vond de weg niet naar het busstation en verloor
een uur.
Al die straten gelijken hier op elkaar, tedju.
Teveel tijdverlies om nog op tijd te zijn om de zon opkomst te zien in Borobudor een boeddhistische tempel van 1200 jaar oud, blijkbaar een top bezienswaardigheid in de streek.
Hier wel massa toerisme maar dan vooral Aziaten.
Ik vond het wat tegenvallen om daar speciaal 2h in het
mini busje te zweten.
Het was wel mooi om te zien maar geen “wauw gevoel”.
Misschien heb ik in mijn leven al te veel tempels gezien.
Nog meer dan gisteren werd ik aangeklampt door mensen om mee op de foto te gaan.
Ze nemen een foto van je en de volgende staat al te wachten.
Het blijft vreemd …
Terug in Yojakarta heb ik voor het eerst in dagen iets
gegeten.
Wat droge noedels met gekookte kip.
Liever geen risico’s nemen.
Tijd voor de volgende reisetappe, op naar de luchthaven en korte vlucht naar Surabaya.
Waar ik overnacht in het goorste hotel tot no toe, warm water dat hebben ze volgens mij in heel indonesie niet, die "douche" en wc ... maar wel schone onderlakens maar voor de rest niets ...
Gelukkig heb ik nog de reisdekentjes van in het vliegtuig.
En vlak aan de straatkant ... meer moet ik niet zeggen zeker?
Slaapwel ...
En vlak aan de straatkant ... meer moet ik niet zeggen zeker?
Slaapwel ...